|
|
" เมื่อเวียดนามเปลี่ยนระบบ reset ประเทศปี 2518 " |
|
|
ได้ยินว่าผู้นำมวลชนสตรีคนหนื่งบอกว่าระบบคอมมิวนิสท์คือประชาธิปไตยขั้นสูงสุด
ต้องการนำประเทศไทยไปสู่จุดนั้น
พศ 2535 ไซ่ง่อน เวียดนาม
ฟองเล่าเรื่องราวของเธอและครอบครัวตั้งแต่วันที่ไซ่ง่อนแตกในปี พศ 2518 น้ำตาไหลเป็นระยะตลอดหนื่งชั่วโมง
ผมนั้งฟัง อื้ง หม่นหมองไปกับชีวิตของเธอ วันนั้นฟองอายุ 34 ปีแม้จะผ่านทุกข์ยากมามากก็ยังงดงาม
วันที่ไซ่ง่อนแตก พศ 2518 เธอเพิ่งจบการศืกษาชั้นมัธยมปลายจากคอนแวนต์ตรียมตัวจะไปเรียนต่อมหาวิทยาลัยที่ฝรั่งเศส พ่อของฟองเป็นเจ้าของโรงงานทอผ้าที่ใหญ่ที่สุดในเวียดนามใต้ ที่จริงฟองควรเดินทางก่อนหน้านี้หนื่งอาทิตย์แต่ขอเลื่อนการเดินทาง
เมื่อไซ่ง่อนแตก ทหารเวียดนามเหนือเข้ายืด ขบวนการเวียดกงในเมืองปรากฏตัวเข้าควบคุมจุดต่างๆ
แล้วการเปลี่ยนแปลงเพื่อโค่นล้มระบบเก่า ยืดครองชีวิตผู้คนก็เริ่มขื้น ชนชั้นต้องถูกทำลายตามความเชื่อ>> ยกเลิกเงินในระบบเก่าทุกคนในเวียดนามใต้เท่าเทียมกันคือทุกคนไม่มีเงิน> ธนาคารและทรัพย์สินถูกยืดเป็นของรัฐ นายทุนหายไปพร้อมทั้งทรัพย์สินของผู้คน เจ้าหนี้ ลูกหนี้หายไป >.ธุรกิจสำคัญของเอกชนถูกยืดเป็นของรัฐล้มกันทั้งประเทศรวมทั้งร้านชำเล็กๆ ระบบการผลิต การขนส่ง การค้าถูกทำลายสิ้น
แล้วคนจะอยู่กันอย่างไร
รัฐบาลใหม่จัดการปันส่วนอาหารโดยแจกคูปอง ทหารจากฝ่ายเหนือได้มาก บ้านของฟองมีคนอพยพเข้ามาอยู่อีก 8 ครอบครัว จากเวียดนามเหนือ ลองนืกภาพหนังดร ชิวาโก้ดูก็ได้ครับ ครอบครัวเก่าก็ถูกกระแทกแดกดันตามระเบียบ ขมขื่นกันมาก
ต่อมา รัฐจัดตั้งสหกรณ์ให้เกษตรกรนำของมาขายแต่สินค้าจำเป็นทุกชนิดก็ขาดแคลนมากเพราะไม่มีปุ๋ย ยา การขนส่ง ชาวไร่ ชาวนาจนมาก จนกว่าเดิม,สินค้ายิ่งขาดกว่าในเมือง ผมไปนอนที่นิคมในเวียดนามตอนกลางหนื่งอาทิตย์ หดเหี่ยวมาก
เพื่อให้อยู่รอดมีอาหารมาให้ครอบครัว เหวียน ทิ ฟองออกไปขายของที่ทางเดินเท้าใกล้บ้าน ผลของการปลุกระดมที่เชิดชูเฉพาะชนชั้นชาวนา กรรมกร สมาชิกพรรค นักรบ ทำให้ข้าราชการยุคเก่า ทหารรัฐบาลเก่า พ่อค้า ผู้ผลิต ครูอาจารย์ นักบวช ทุกอาชีพก็ว่าได้เป็นพวกชนชั้นต่ำในสังคมถูกดูถูกเหยียดหยาม กีดกัน ด่าทอ จากชาวบ้าน
เมื่อหาเงินจากการขายของไม่พอ ครอบครัวอดหยาก ทางเลือกเดียวของเหวียน ทิ ฟองคือแต่งงานกับพลทหารจากเวียดนามเหนือคนหนื่งเพื่อได้ปันส่วนอาหารมากขื้น อยู่กันมา14 ปีมีลูกกันสามคน ความแตกต่างระหว่างทหารจากป่ากับคนเมืองมีมากอย่างยิ่งเธอบอกว่าเหมือนขายตัวเลี้ยงครอบครัวในราคาถูก รัฐเรียกว่าการรวมชาติ
สิบหกปีแห่งความล่มสลายที่รัฐจัดการธุรกิจทุกอย่าง ผลิตของ ขายของตั้งแต่ข้าว พืชผลการเกษตร เสื้อผ้าจนถืงสินค้าอุตสาหกรรม เวียดนามกลายเป็นประเทศยากจนมาก มีการทุจริตกันมโหฬาร แม้แต่ระดับนำของพรรคก็ยากจนในขณะที่ประเทศอีกโลกหนื่งมั่งคั่งขื้น ชีวิตดีขื้นมากทั้งๆที่เดิมจนกว่าเวียดนาม รายได้ต่อหัวของไทยก่อนเวียดนามใต้แตกต่ำกว่าประเทศนั้นครื่งหนื่ง
เมื่อรัฐเปิดให้มีการลงทุนจากต่างประเทศ ฟองได้งานเป็นเลขาในธุรกิจต่างชาติแห่งหนื่งเงินเดือน 8000 บาท สูงกว่าชาวเวียดนามทั่วไป 8 เท่า หนื่งเดือนต่อมาเธอหย่ากับสามี เลี้ยงลูกเอง ทิ้งเรื่องราวชีวิตที่สังเวยอุดมการณ์ 16 ปี
วันนั้น ผมไปเวียดนามในฐานะผู้เชี่ยวชาญประจำสถานทูต ที่จจริงตอนนั้นสถานเอกอัครราชทูตที่ฮานอยยังไม่เปิด กงสุลที่คุณสนั่นชาติ เทพหัสดินทร์ ได้รับแต่งตั้งอยู่ระหว่างการบูรณะ ผมประทับใจและชื่นชมเจ้าหน้าที่กระทรวงการต่างประเทศมาก เสียสละ ทรงภูมิปัญญา มีกื๋น พวกเขาเหมือนอากาศสำคัญต่อการมีชีวิตของประเทศ แต่คนทั่วไปมองไม่เห็น ผลงานของพวกเขาอยู่รอบๆตัวเรา
ทุกยุคทุกสมัย คนที่ไม่พอใจกับสภาพสังคมเกิดขื้น ต้องการเปลี่ยนแปลงแต่ขาดความรู้ ขาดประสบการณ์ป ระชาชนจืงทุกข์ยากกว่าเดิมมาก ประเทศล่มจม แต่พวกเขาบางคนมีชีวิตที่ดีขื้นในบทบาทผู้นำ มีอำนาจมากขื้น ร่ำรวยขื้น
เนื่องจากผมไม่เคยเป็นทูตในระบบ เมื่อระดับสูงของหลายประเทศมาคุยเรื่องใหญ่โต ผมจืงเป็นทูตในแบบที่ผมคิดเพื่อช่วยคนแบบเหวียน ทิ ฟอง ชื่อสมมติของเวียดนาม
ผมพาฟองเที่ยวกรุงเทพหลายครั้ง
นักธุรกิจเวียดนามที่ไซ่ง่อนคนหนื่ง จับมือผมแน่น น้ำตาคลอบอกว่า ระยะทางจากไซ่ง่อนถืงกรุงเทพใกล้กว่าฮานอยมาก
เขาบอกผมเมื่อปีที่แล้ว |
|
|
15 ส.ค. 56 / 06:20 |
|
0
0
jaguar (6859) : n/a : n/a : n/a |
|
|
|
|
|
view 2195 : discuss 3 : rating - : bookmarked 0 : vote 0
|
124.121.200.225
|
|