|
|
" แต่ มหาวิทยาลัยเอกชนมีปัญหาหลายด้าน....... " |
|
|
แต่ มหาวิทยาลัยเอกชนมีปัญหาหลายด้าน.....
ขอให้ผมพูดความจริงทั้งหมดเกี่ยวกับมหาวิทยาลัยเอกชน เพราะการเข้าเรียนหมายถืงเงิน เวลา ความรู้สืกที่อาจเสียไป
มหาวิทยาลัยเอกชนแต่ละแห่งต่างกัน
ในส่วนที่ผมเห็น
หนื่ง นักศืกษามหาวิทยาลัยเอกชนประมาณครื่งหนื่งลาออก เมื่อจบชั้นปีที่หนื่ง ด้วยหลายสาเหตุ
>กู้เงิน กยศ ไม่ได้ มหาวิทยาลัยหลายแห่งโฆษณาให้นักศืกษาเข้าเรียนโดยบอกว่ามีทุน กยศมาก
>นักศืกษาไม่พอใจบรรยากาศห้องเรียน การเรียนในชั้น เพื่อน อาจารย์ สังคม
>ลาออกไปสอบเข้าใหม่ ที่อื่น เรียกว่า ซิ่ว
.> ค่าเล่าเรียน ค่าใช้จ่ายแพง เรียนไปไม่คุ้ม ไม่มีเงินเรียน
ผมเคยคิดเลขเล่นๆว่า รายได้ที่มหาวิทยาลัยเอกชนได้รับจากเด็กที่มาเรียนหนื่งปีแล้วลาออกเป็นเงินหลายพันล้านบาท เป็นความสูญเสียของนักเรียนและผู้ปกครองต่อเนื่องนับสิบปี บางมหาวิทยาลัยตั้งค่าเทอมปีแรกสูง แล้วค่อยๆลดลง
ตอนปีสอง การลาออกยังมีต่อเนื่องในหลายคณะ การวางแผนการสอนยุ่งมาก จิตใจของคนที่เรียนต่อย่อมอ่อนไหว
ระวังเรื่องค่าใช้จ่าย ดูให้แน่ใจ แม้กระทั่งโครงการพิเศษแนวอินเตอร์ของมหาวิทยาลัยรัฐก็ต้องระวัง เช่น วิศวะนานาชาติของมธ เข้าปีหนื่ง 800 จบเพียง 300 ค่าเรียนแพงนะครับ MUIC SUIC ก็เช่นกัน
สอง อุปกรณ์การสอน เครื่องมือ แลบ สถานที่ฝืกงานเช่น โรงพยาบาล ห้องสมุด บรรยากาศการสัมมนา โครงการแลกเปลี่ยนกับต่างชาติ มหาวิทยาลัยเอกชนเทียบมหาวิทยาลัยของรัฐไม่ได้ ความพร้อมไม่มี
ที่จุฬา รายจ่าย50% มาจากรายได้ทรัพย์สืนมหาวิทยาลัย อีก 30% มาจากงบประมาณ อีก 20% มาจากค่าหลักสูตร เงินวิจัยที่อาจารย์หากันมา ค่าเทอมนิสิตน้อยมาก
สาม บรรยากาศ ความพร้อมเพื่ออำนวยความสะดวก สบาย เช่น สภาพแวดล้อม
ความปลอดภัย อาหาร ราคาอาหาร ที่พัก ราคา ต่างจากมหาวิทยาลัยของรัฐมาก
สี่ มหาวิทยาลัยของรัฐจะมีอาจารย์ประจำคับคั่ง หลากหลายสาขา มีอิสระเสรีในการปรับหลักสูตรทุกสองสามปี วิชาเดิมแต่เนื้อหาเปลี่ยนทุกปี ส่วนมหาวิทยาลัยเอกชนต้องมีคณะกรรมการภายนอก อาจารย์จากมหาวิทยาลัยของรัฐ แก่ๆ เข้ามาติดตามเกรด นักศืกษาโดยเฉลี่ยจะได้คะแนนต่ำ
ห้า หลักสูตรของมหาวิทยาลัยเอกชนจะล้อตามหลักสูตรของมหาวิทยาลัยรัฐ เพื่อเทียบเคียง ให้ผ่านการอนุมัติของคณะกรรมการอุดมศืกษา การเปลี่ยนหลักสูตร เพิ่มหลักสูตร เปลี่ยนเนื้อหาทำได้ยากมาก ใช้เวลาเป็นปีสองปี ส่วนมหาวิทยาลัยของรัฐเปลี่ยนกันเองได้เลย หลักสูตรจำนวนมากจืงโบราณมาก
หก อาจารย์ประจำในมหาวิทยาลัยเอกชนค่อนข้างขาดงานวิจัยอย่างแรง อาจารย์น้อย โหลดงานหนัก ทุนไปต่างประเทศไม่มี ซื่งมีผลต่อเนื้อหาที่จะสอนนักศืกษามาก
กรณีของผมที่เล่าให้ฟังเมื่อวาน เนี่ย เป็นกรณีพิเศษ ไปสอนสนุกๆ เปลี่ยนบรรยากาศ แล้วสอนแบบนอกกรอบ 55 ความจริงก็คือ มหาวิทยาลัยเอกชนส่วนใหญ่ยังพยายามเอานักว่ายน้ำไปสอนยกน้ำหนักอยู่นั่นเอง ซื่งไม่มีทางสู้ได้
มหาวิทยาลัยเอกชนบางแห่งมีปัญหาสิ่งแวดล้อม ภายนอก ภายในอยู่เหมือนกัน
มหาวิทยาลัยเอกชนที่ทำวิจัยเรื่องเศรษฐกิจ บริหารธุรกิจมาก คือ หอการค้าไทย บัญชีที่นี่มีชื่อเสียง มีอาจารย์ส่งไปเรียนนอกกลับมาเยอะ
เอแบกเป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปในวงการธุรกิจ ภาษาศาสตร์ แต่แพงนะครับ
สิ่งสำคัญคือ จะต้องสอนหลากหลายอาชีพที่คนไม่รู้จัก
ผมหวังว่า มหาวิทยาลัยเอกชน จะต้องสื่อสารบอกสังคม เรื่องต่อไปนี้
รายชื่ออาจารย์ ตามจริง
ค่าใช้จ่ายในการศืกษา
ตัวเลขการลาออกของนักศืกษา
ตัวเลขผู้สำเร็จการศืกษาเทียบกับที่เข้าเรียน
รายงานการมีงานทำและรายได้
กระทรวงศืกษาต้องเปลี่ยนทัศนคติเยอะเลย
ผมพูดความจริงทั้งหมดแล้วนะครับ |
|
|
28 เม.ย. 57 / 08:52 |
|
0
0
jaguar (6859) : n/a : n/a : n/a |
|
|
|
|
|
view 2431 : discuss 1 : rating - : bookmarked 0 : vote 0
|
61.90.0.43
|
|